نماتد مولد سيستcyst چغندر

اولين بار در سال 1895 توسط هرمان شناخته شد و در سال1871 آقاي شيمت اين نماتد را

Heterodera shachtii نامگذاري كرد .درايران در سال 1348 توسط شفر واسماعيل‌پور ازمزارع

چغندر كاري تربيت حيدريه جمع آوري گرديد. اين نماتد بر چغندر، به، كلم ، ترب، تربچه، شلغم،

شاهي، اسفناج وغيره حمله مي‌كند.

علائم بيماري:
بوته‌هاي اغلب كم رشد، زرد، دچار پژمردگي مي‌باشد. پژمردگي در اوايل تابستان در هنگام تابش

آفتاب بيشتر جلب توجه ميكند. ولي در شب و در هواي خنك برگها مجدداً حالت عادي و شادابي

خودرا بدست مي‌آروند. با خروج ريشه ها اززمين معلوم خواهد شد كه ريشه اصلي رشد كافي نكرده،

و در عوض ريشه هاي فرعي و ظريف ازدياد يافته حالت ريشكيHairy بر روي ريشه هاي مبتلا اجسام

سفيد رنگ كه نماتد ماده هستند بعداً تبديل به سيست شده و به رنگ قهوه‌اي در مي‌آيند.

عامل بيماري:‌
نماتد Heterodera schachtii است كه معمولاً جوان و ليمويي شكل است و با چشم غير مسلح

قابل رويت مي‌باشد. رنگ آنها ابتدا سفيد است ولي پس از افتادن در خاك به سيست هاي

قهوه اي رنگ تبديل مي‌شود. نماتد نر باريك و كرمي شكل مي‌باشد.

لاروسن دوم پس از خروج از تخم درازكشيده بوده و نسبت به لارو گونه‌هاي مختلف نماتد مولد

غده قطورتر و قوي تر به نظر مي‌رسد.

زيست شناسي:
درهر سيست چند عدد تا چند صد تخم وجود دارد. تفريخ تخم ها بتدريج و طي يك دوره طولاني

و گاهي چند سال انجام مي‌شود. لاروسن دوم پس ازخروج از تخم و پس از دريافتن ميزبان درناحيه

پوست(Cortex ) مستقر ميگردد. نماتد پس از مرحله بلوغ درجاي خود ثابت مي‌ماندو با فشار بدن

خود پوست گياه را پاره كرده بدن درخارج قرار ميگيرد.

نماتد نر بعد از بلوغ در ريشه مانده ممكن است دراين مدت ماده را تلقيح كند يا از ريشه وارد خاك

شد و زود مي‌ميرد. مقدار زيادي از تخم‌ها داخل بدن نماتد ماده است ومقدار كمي ممكن است

به بيرون راه پيدا كند. اين نماتد در سال در شرايط خراسان 4 نسل در سال دارد.

حداكثر خسارت درنسل دوم و سپس درنسل سوم است.

از نظرايجاد سلولهاي غول آساي Giant cells شبيه حملة نماتدهاي مولد غده در ريشه عمل

مي‌كند.

كنترل سيست چغندر قند:

چون تخم آنها در سيست‌ چند سال زنده مي‌ماند مشكل است.

اقدامات زراعي با رعايت تناوب زراعي و كشت گياهان غير حساس به مدت 5-4 سال در زمين

هاي آلوده، جلو انداختن زمان كشت.

اقدامات بهداشتي: از هر گونه نقل و انتقال خاك و گياه آلوده از طريق شخم زدن،‌آبياري وغيره

جلوگيري شود.

كنترل شيميايي به علت محافظت سيست از تخمها مقرون به صرفه نيست. ولي استفاده از

فناميفوس به مقدار 6/3 كيلوگرم ماده موثر در زمان كشت با چهار هفته پس از شروع كشت

مانع ورود لاروهاي سن دوم به ريشه گرديده است.استفاده از آلديكارب(تميك)تربوفوس(Terbufos )

و D -3 و دي دي به تنهايي يا به صورت چند بار محلول با اكساميل عليه نماتد موثر گزارش شده.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: